Όσο αγαπάω θα ζω είπε ένα παιδί κάποτε.
Πέρασαν δίπλα του ένας κωφάλαλος φίλος και ένα πονεμένο, χαμογελαστό κορίτσι.
Πέρασε δίπλα του Η Τρέλα, μα δεν το άγγιξε. Γιατί την καταλάβαινε ήδη πολύ καλά.
Πέρασαν ποτάμια από αίμα, μα ήταν από παραμύθι και δεν φοβήθηκε.
Φοβόταν μόνο να μην φύγει κανείς από αυτούς. Από εκείνους που αγαπούσε.
Και μ’ ένα σ’ αγαπώ προσπάθησε να τους κρατήσει μαζί. Γίνονταν όμως υποσχέσεις όλοι τους και ξέφευγαν. Πήγαιναν στον αληθινό κόσμο, έτσι του είπαν του παιδιού. Και στο δικό του κόσμο δεν άφηναν παρά ένα συναίσθημα, και δάκρυα. Μα εκείνο συνέχιζε να κλείνει τα μάτια του για να ζει. Ολομόναχο με αντανακλάσεις όσων αγαπούσε. Δυστυχισμένο και ευτυχισμένο μαζί. Με την καρδιά του φυλαγμένη στον κόσμο του και το πρόσωπο του γερμένο στο αληθινό κόσμο. Μοιρασμένο ανάμεσα σε δυο κόσμους, που ποτέ κανείς δεν κατάφερε να ενώσει. Γιατί το όνειρο και η πραγματικότητα δεν μπορούν να γίνουν ένα.
4 comments:
Δε μπορούν?
Ισως να μπορούν. Εκεί είναι οι μάχες οι καλές. Οι μάχες που αξίζεις να δίνεις. Οι μάχες για να ενώσουμε το πραγματικό με τη φαντασία
Γεροί νά'μαστε και να έχουμε πείσμα για όσα αγαπάμε. Φιλί *σμακ
Καλημέρες ;-)
Vres mou kati magiko,TWRA!
Se parakalo..........!
μαγικό....χμμμ...λοιπόν άκου να δεις, θα βάλεις σα ακουστικά την αγαπημένη σου μουσική, θα βγεις από το σπίτι και θα πας βόλτα σε ένα μέρος που σου αρέσει πολύ. Καθώς θα περπατάς θα κοιτάς τον κόσμο γύρω σου και θα προσπαθείς να δεις πίσω από τα βλέμμτα των ανθρώπων. Θα κοιτάξεις και θα δεις χίλια δυο θαύματα!Άμα τύχει και δεις και κανενα παιδάκι να του χαμόγελασεις οπωσδήποτε,και όταν σου ανταποδώσει το χαμόγελο θα δεις τι σημαίνει μαγεία. Άμα δεν δουλέψει η συνταγή, ξαναγύρνα να σου συστήσω κατάλληλες ταινίες και βιβλία πο θα σου δείξουν την μαγεία.
"Γιατί το όνειρο και η πραγματικότητα δεν μπορούν να γίνουν ένα.¨"
Εγώ αρνούμαι να το πιστέψω αυτό...
Post a Comment